Tom van den Boomen
Tom van den Boomen (1944 - 2017) deed de avondstudie aan de Academie voor Industriële Vormgeving, waar hij in 1970 afstudeerde. In 1986 exposeerde hij op de TU/e. Toen al waren zijn werken meer constructies van allerlei (gevonden) materialen, dan beelden in de klassieke zin. Daarin toont hij zijn verwantschap met Gerrit van Bakel, die hij goed kende.
Van den Boomen maakte vrij ruwe en bijna slordig uitziende objecten. Over zijn werkwijze schreef de kunstenaar destijds in de begeleidende catalogus: “Het begint altijd met een natuurlijke drang van mezelf om over ideeën, gedachten en dingen schetsjes te maken; heel snel, weinig uitgewerkt. Vaak worden ze meteen weggegooid, sommige worden opzij gelegd of gebruikt voor nieuwe gebaseerd op hetzelfde idee of thema. Dan komt er een moment dat ik besluit iets met zo’n schetsje of krabbel te gaan doen”. Van den Boomen laat weten dat achteraf het resultaat of object nauwelijks lijkt op één van die krabbels. Bij het zoeken naar materialen ging Van den Boomen onder meer ook sloperijen af. ‘Mijn beelden zijn niet voor de eeuwigheid gemaakt’, zo stelde hij. In een inleidende tekst wordt zijn kunst gekarakteriseerd als niet pessimistisch en niet romantisch, maar wel als een poging om de zin van het bestaan te doorgronden.
