Jean-Eugène Bersier
Jean-Eugène Bersier werd geboren op 8 juni 1895 in Parijs. Hij sterft op 23 oktober 1978 in Saint-Barthélemy-d'Anjou.
Hij was leerling van Jean-Paul Laurens , Maurice Denis , René Ménard en René-Xavier Prinet .
In 1926 werd de Société belfortaine des beaux-arts opgericht, die tot aan de Tweede Wereldoorlog elk jaar grote tentoonstellingen organiseerde in de musea van Belfort, waaraan Jean-Eugène Nersier deelnam. In 1937 werd hij benoemd tot lid van de Vereniging van Franse schilders-graveurs, vervolgens hoogleraar geschiedenis van de graveertechnieken aan de École Estienne in Parijs en vervolgens hoofd van het etsatelier aan de Parijse School voor Schone Kunsten .
In 1941 ontwierp hij het model voor een huidige postzegel met de beeltenis van maarschalk Philippe Pétain.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog behoorde hij tot het Front national des Arts, een orgaan van het verzet op het gebied van schone kunsten. Samen met André Bourdil won hij in 1942 de Abd-el-Tif-prijs. Hij staat vooral bekend om zijn Algerijnse periode waarin hij landschappen schilderde van de oases van Zuid-Algerije, maar ook van Algiers.
Hij publiceerde een studie over L'Histoire de la gravure met Éditions Berger-Levrault in 1947, volgend op, in 1943, zijn studie van La Lithographie officielle en France . Hij werd arts met een proefschrift getiteld The Influence of Italy in Dutch Painting. Hij keerde terug naar de Nationale School voor Schone Kunsten in Algiers in 1950. In 1951 ontmoette hij Roger Forissier, aan wie hij Holland aanraadde.
