De liefde voor het landschap, of liever, de sporen van de mens in het landschap is de passie van Frans Room. Opgegroeid in het Zaanse veen raakte hij al op jeugdige leeftijd gefascineerd door het slagenlandschap dat daar in de loop van de eeuwen door mensenhanden is gevormd. Jammer genoeg is een groot deel inmiddels verdwenen onder het zand van de vooruitgang. En niet alleen het landschap werd omgetoverd tot eenheidsworst; ook de indrukwekkende fabrieken, vaak voortgekomen uit de vele molens, werden stuk voor stuk gesloopt. Jaren heeft hij zich daarom bezig gehouden met het vastleggen van deze bedreigde landschappen.
Frans Room werd geboren op 25 februari 1939 te Wormer. Op 18-jarige leeftijd kwam hij in contact met de Zaanse schilder/graficus Gerrit de Jong waarvan hij enkele jaren les kreeg. Hij zwierf een aantal jaren door Europa en Noord-Afrika maar vestigde zich uiteindelijk toch weer in de Zaanstreek.
Van figuratief naar abstract en via surrealisme weer terug naar realisme, van plat naar driedimensionaal en van donker naar licht; dat is in een notendop de weg die Frans Room als kunstenaar heeft bewandeld.
In 1995 is hij begonnen aan een serie zeefdrukken over de vuurtorens van Nederland. Het bleef echter niet bij vuurtorens, ook havenlichten, peilhuizen, kapen, scheepswerfjes etc. werden bij dit project betrokken. Daarna heeft Frans een aantal zeefdrukken op doek gemaakt van de grote rivieren in Nederland. Alles bij elkaar heeft Frans een indrukwekkende collectie met etsen en zeefdrukken opgebouwd.
Na de traditionele technieken hield Frans zich bezig met zijn lichtobjecten. Daar is hij in de jaren ’60 mee gaan experimenteren. Dat leidde ertoe dat hij jarenlang te zien was op popfestivals en theatershows met de Wonderland Lichtshow.
Frans Room overleed in 2023.
De slechts 16,8 meter hoge gietijzeren rode toren is de bovenbouw van de Lage vuurtoren van IJmuiden naar ontwerp van Quirinus Harder. De vuurtoren werd in 1909 op het eiland geplaatst. Het lichtbaken staat op het Vuurboetsduin, één van de hoogste duinen van Nederland. De vuurtoren is zelf maar 9,5 meter hoog, maar door de hoge ligging van 42 meter op het Vuurboetsduin schijnt de toren 51 meter boven de zeespiegel. In 1929 is naast de vuurtoren een uitkijkpost op palen gebouwd. In 1986 is de koepel geheel vernieuwd. Het licht van de vuurtoren brandt twee seconden en is daarna twee seconden uit. De lampen en het glas staan stil, er draait een soort gordijn dat het licht elke twee seconden afschermt, de toren is dus eigenlijk een groot zwaailicht.
Eigenlijke beeld is 46 x 61 cm.
Vuurtoren De Ven is een witte vierkante bakstenen vuurtoren aan de IJsselmeerdijk in het dorp Oosterdijk ongeveer vier kilometer van Enkhuizen. De toren is gebouwd in 1699-1700 en is hiermee een van de oudste vuurtorens van Nederland. De toren heeft een hoogte van 15 meter en de lichthoogte is 17 meter. Boven de ingang bevindt zich een cartouche met de namen van de stichters.
Bij helder weer is de vuurtoren duidelijk zichtbaar vanaf de dijk Enkhuizen - Lelystad.
Eigenlijke beeld is 39 x 58 cm.
De Vuurtoren van Harlingen of Harlinger Vuurtoren is de vuurtoren van de stad Harlingen in de provincie Friesland. Het licht van de vuurtoren werd in 1998 definitief gedoofd. De vaargeulen en havenmond waren aangepast waardoor de vuurtoren na 75 jaar zijn functie verloor. De vuurtoren is tegenwoordig in particulier bezit en is een eenkamerhotel. Gebouwd: 1920-1922, Architect: C. Jelsma. Gerestaureerd: 1998-1999, Architect: B. Pietersma. Hoogste uitkijkpunt: 24 meter boven gemiddeld hoogwater.
Eigenlijke beeld is 61 x 47 cm.
De vuurtoren J.C.J. van Speijk is een vuurtoren aan de Noordzeekust, bij Egmond aan Zee. De J.C.J. van Speijk is een van de oudste, nog actieve vuurtorens van Nederland. De voet van de vuurtoren vormt een imposante graftombe die herinnert aan luitenant-ter-zee Jan van Speijk. De zee bij Egmond kon, en kan nog steeds, zeer verraderlijk zijn. Daarom werden er in 1833 twee vuurtorens gebouwd. Na de aanleg van het Noordzeekanaal in 1876 en de bouw van de twee vuurtorens in IJmuiden, werden de torens in Egmond, om verwarring te voorkomen, voorzien van rode ruiten, zodat het uitgestraalde licht in kleur kon worden onderscheiden van dat van IJmuiden. In 1891 werd de vuurtoren J.C.J. van Speijk voorzien van een draailicht. De zuidertoren werd in datzelfde jaar gedoofd.
Eigenlijke beeld is 61 x 47 cm.
Op 26 december 1865 gaf de Belgisch-Nederlandse Permanente Commissie van Toezicht op de Scheldevaart de opdracht een vuurtoren op te richten in de nabijheid van Breskens, op de zeedijk bij de Nieuwe Sluis. Aldus geschiedde en op 19 januari 1868 werd voor het eerst het licht op die vuurtoren ontstoken. Deze vuurtoren moest vooral de Wielingen bebakenen. Samen met een ander vuurtorentje, het zogenaamde Lage Licht van Nieuwe Sluis, vormde hij een wit geleidelicht. Dit Lage Licht staat nu monumentaal op het Spuiplein te Breskens.
Eigenlijke beeld is 61 x 47 cm.
Westkapelle is bekend om zijn vuurtoren. De vuurtoren is oorspronkelijk gebouwd als stenen kerktoren van de Willibrorduskerk. Door verwoesting tijdens de tachtigjarige oorlog en na brand bleef alleen de toren over. Sinds begin 1900 is de toren verbouwd tot vuurtoren. Bijzonder voor een vuurtoren is dat hij niet aan de zeekant staat, maar juist aan de landkant van het dorp.
Eigenlijke beeld is 61 x 46 cm.
De Vuurtoren van Scheveningen is ontworpen door Quirinus Harder en werd in 1875 opgeleverd. De rode twaalfzijdige gietijzeren toren heeft een lichthoogte van 49 meter boven zeeniveau en een lichtbereik van 29 zeemijlen (53,5 kilometer). De toren heeft de status van rijksmonument en bestaat uit 8 verdiepingen en een trap met 159 treden. De vuurtoren bevindt zich aan het einde van de boulevard dicht bij de Scheveningse haven en visafslag. De toren is gebouwd van gietijzer. De negen vloeren staan in verbinding met elkaar door gietijzeren wenteltrappen. Op de tweede verdieping is het verblijf van de vuurtorenwachters. Deze vloer is betimmerd en met kooien uitgerust. De kooien zijn in 1959 verwijderd. Een uitkijkpost is in 1957 op de zesde vloer van de toren gebouwd. Aan de voet van de toren werden één dubbele woning voor de opzichter en vier woningen voor vuurtorenwachters gebouwd.
Eigenlijke beeld is 60 x 45 cm.
Het plan voor plaatsing van de eerste vuurtorens van Hoek van Holland dateert uit de tijd van de aanleg van de Nieuwe Waterweg (1866 tot 1872). De vuurtorens waren nodig om de scheepvaart veilig richting haven van Rotterdam te kunnen loodsen. Het oude hoge licht staat aan de Willem van Houtenstraat. De rode gietijzeren toren is ontworpen door A.C. van Loo en gebouwd in 1893 door Penn & Bauduin. De toren heeft een trap met 111 treden leidend naar zes verdiepingen. De ronde toren had een draaiend optiek dat in 1960 werd vervangen. Het hoge licht heeft dienstgedaan tot de komst van de nieuwe lichten bij de aanleg van de Maasvlakte in 1974.
Eigenlijke beeld is 60 x 45 cm.
De huidige vuurtoren is ontworpen door J. Valk en gebouwd in 1839 en staat op de oostelijke punt van het eiland. De toren heeft een lichthoogte van 16 meter en een lichtbereik van 16,7 km. De toren is in 1700 begonnen als een vierkante vuurtoren. Dit was er een van drie vuurtorens bij Marken, De Ven en Durgerdam waartoe in 1699 werd besloten om de route van de Waddenzee naar Amsterdam te markeren.
Eigenlijke beeld is 47 x 61 cm.
De Brandaris op Terschelling is de oudste vuurtoren van Nederland. De naam is een afleiding van Sint Brandarius, een heilige waarnaar het huidige dorp West-Terschelling in de Middeleeuwen was vernoemd. De eerste Brandaristoren werd in 1323 gebouwd, om voor schepen, op weg naar Amsterdam, via de Zuiderzee, de nauwe opening tussen Vlieland en Terschelling te markeren. Een goede markering was nodig omdat de Waddeneilanden veel op elkaar lijken gezien vanuit de Noordzee. Het eiland Terschelling verplaatste zich geleidelijk, daardoor stortte de eerste Brandaris omstreeks 1570 in zee. De huidige toren stamt uit 1594. In 1837 werd de Brandaris de eerste Nederlandse vuurtoren met een draaiende fresnellens. Elektrificatie volgde in 1907. De lamp met elektrische aandrijving werd in 1920 geïnstalleerd. In 1977 kreeg de vuurtoren een lift. Het licht is nu volkomen automatisch
Eigenlijke beeld is 47 x 61 cm. Oplage k.e. (kunstenaars exemplaar)
Midden op de Westkappelse Zeedijk staat de lage vuurtoren. Deze gietijzeren toren uit 1875 is ontworpen door Quirinus Harder, die ook veel andere Nederlandse vuurtorens heeft ontworpen. De vuurtoren is gemaakt door ijzergieterij Nering Bögel in Deventer. Het baken vormt samen met de hoge toren een lichtlijn naar het Oostgat. De toren is rood, met een witte band. Het licht van de toren heeft 3 kleuren; rood, wit en groen. Dit is gescheiden door een soort gordijntjes.
Eigenlijke beeld is 47 x 60 cm.
De hoge vuurtoren van IJmuiden is een ronde, roodbruine, gietijzeren toren die is ontworpen door Quirinus Harder en is gebouwd in 1878 door D.A. Schretlen & Co uit Leiden. De toren heeft een hoogte van 35 meter en vormt samen met de Lage vuurtoren van IJmuiden een lichtlijn die de IJgeul en ingang van de haven markeren. De toren telt tien verdiepingen en 159 treden en was identiek aan de gelijktijdig gebouwde lage vuurtoren. De vuurtoren is tegenwoordig een rijksmonument en de terp waarop de toren staat een gemeentelijk monument.
Eigenlijke beeld is 39 x 58 cm.
De West Schouwen of Westerlichttoren is een bekende vuurtoren in Haamstede. De toren is ontworpen door L. Valk en gebouwd in 1837. Met zijn 53 meter hoogte (boven het maaiveld) en een lichthoogte van 58 meter boven zeeniveau, is de toren één van de grootste vuurtorens van Nederland. De basis van de toren wordt gevormd door ongeveer 2,5 meter dikke muren, die naar boven toe steeds dunner worden. Hij is beschilderd met een rode en een witte band die in een spiraal omhoog lopen. Een deels stenen en deels ijzeren trap van 226 treden voert naar de top. Bemand is deze toren niet meer. Het radarbeeld wordt doorgestuurd naar de Kustwachtpost Ouddorp. De vuurtoren is niet toegankelijk voor publiek.
Eigenlijke beeld is 42 x 61 cm.
Oud-Kraggenburg is een voormalige vluchthaven met lichtwachterswoning, die in de toenmalige Zuiderzee lag. Het huidige dorp Kraggenburg in de Noordoostpolder is dan ook vernoemd naar dit vroegere opgeworpen eiland. Vanuit Genemuiden liepen twee dammen zes kilometer de zee in naar het eiland, om zodoende de verzanding van het Zwarte Water tegen te gaan. Dit om het Zwartewater bevaarbaar te houden en zo Zwolle bereikbaar te houden. De eerste bewoners van Oud-Kraggenburg namen in 1848 hun intrek.
Na verloop van tijd raakte het huisje in steeds slechtere staat en de lichtwachterswoning werd afgebroken om in 1877 herbouwd te worden. Dit gebouw, het huidige Oud-Kraggenburg, op een verhoogde terp van 4,5 meter boven NAP, staat nog steeds, maar nu te midden van de akkers van Flevoland.
Eigenlijke beeld is 47 x 61 cm.
Texel kreeg in 1864 een vuurtoren, nadat hier jarenlang actie voor was gevoerd door de Texelse notaris Kikkert. De omringende wateren waren namelijk zo gevaarlijk voor de scheepvaart dat er vóór de oprichting van de vuurtoren jaar na jaar schepen vergingen. In de Tweede Wereldoorlog vond een belangrijk deel van de Georgische Opstand of Russenoorlog rond de vuurtoren plaats. De kogelgaten zijn nog steeds in de muur van de toren te zien.
Eigenlijke beeld is 49 x 62 cm.
